Chateaurenault – UC 38

Τα πρώτα χρόνια του Α Παγκοσμίου πολέμου, τα Βαλκάνια συγκλονίστηκαν από σκληρές αναμετρήσεις.

Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι σύμμαχοι της Αντάντ (αλλά και πολλοί Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί) διεξήγαγαν τις πιο αιματηρές μάχες στη χερσόνησο της Καλλίπολης εναντίον των επονομαζόμενων «Κεντρικών δυνάμεων» δηλαδή της Γερμανίας, Αυστροουγγαρίας και Τουρκίας .

Στην αρχή του πολέμου οι Άγγλοι και Γάλλοι μετέφεραν τα στρατεύματά τους στη χερσόνησο της Καλλίπολης, οι μεν πρώτοι από Αγγλικά λιμάνια, οι δε Γάλλοι κυρίως από το λιμάνι της Τουλόν.

Το Μάιο του 1915 η Ιταλία θα κηρύξει τον πόλεμο στην Αυστροουγγαρία ενώ στις 28 Αυγούστου θα κηρύξει τον πόλεμο και στην Γερμανία.

Επίσης στον πόλεμο θα μπει και η Βουλγαρία τον Οκτώβριο του ίδιου έτους στο πλευρό των «Κεντρικών δυνάμεων». Οι σύμμαχοι της Αντάντ θα αναγκαστούν να ανοίξουν ένα ακόμα μέτωπο προς Βορρά εναντίον των Βουλγαρικών δυνάμεων.
Λόγω της εισόδου της Βουλγαρίας στον πόλεμο, στα τέλη του 1915 και στις αρχές του 1916 άρχισε η μεταφορά Αγγλικών και Γαλλικών στρατευμάτων στη Θεσσαλονίκη.

Chateaurenault

Chateaurenault

Tο καταδρομικό Chateaurenault καθελκύστηκε στην Τουλόν το 1898. Κόστισε 13.302.000 Γαλλικά φράγκα. Είχε μήκος 140 μέτρα, πλάτος 18 μέτρα. Κινούνταν από 3 τριπλής εκτόνωσης ατμομηχανές συνολικής δυναμικότητας 24.000 ch. Μπορούσε να αναπτύξει ταχύτητα 23 ναυτικών μιλίων την ώρα.

Με το ξέσπασμα του Α Παγκοσμίου πολέμου εντάχθηκε στη 2^η μοίρα ελαφρών

καταδρομικών και έδρασε κατεξοχήν στη Μεσόγειο εκτός από το Φεβρουάριο του 1916, όταν βγήκε στο Βόρειο Ατλαντικό προς αναζήτηση του Γερμανικού Mowe, ενός διασκευασμένου εμπορικού πλοίου που είχε καταφέρει να βυθίσει μέσα σε διάστημα 2 μηνών 14 πλοία Η εμφάνιση του Chateaurenault στο περιοχή δράσης του Mowe το ανάγκασε να επιστρέψει στη Βρέμη.

.

Στο τέλος της καριέρας του διασκευάστηκε και χρησιμοποιήθηκε σαν μεταγωγικό

μεταφοράς στρατιωτών στο μέτωπο της Ανατολής. Η δράση του Chateaurenault συνδέεται και με τη διάσωση επιζώντων του Γαλλικού μεταγωγικού Gallia νότια της Σαρδηνίας

Οπλισμός: Ο οπλισμός του Chateaurenault αποτελούνταν από 2 πυροβόλα των

164 μμ τοποθετημένα στις δύο άκρες της γέφυρας, 6 πυροβόλα των 138 χιλ. μέσα στις πλευρικές οχυρώσεις και 12 πυροβόλα των 47 χιλ. (6 στα οχυρώματα, από 2 δίπλα στον ιστό και από 2 στις πασαρέλες της πρύμνης και της πλώρης).

Θωράκιση

Το Chateaurenault ήταν ενισχυμένο με ζώνη θωράκισης πάχους μεταξύ 60 και 100 mm που εκτεινόταν 0.95 cm πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και 1.40 cm κάτω από την ίσαλο γραμμή. Η γέφυρα του πλοίου ήταν επίσης θωρακισμένη.

UC 38

Σκίτσο ναρκοθετικού υποβρυχίου τύπου UC II

Ένα από τα πιο επιτυχημένα u-boats του Α Παγκοσμίου πολέμου όσον αφορά τις βυθίσεις εχθρικών πλοίων.

Κατασκευάστηκε στο ναυπηγείο Blohm & Voss του Αμβούργου το 1915 και ανέλαβε δράση

στην Αδριατική στις 25 Ιουνίου του 1916.

Συνολικά βύθισε 36 πλοία χωρητικότητας 51.594 τόνων εκ των οποίων 44 πολεμικά συνολικής χωρητικότητας 10.141 τόνων.

Το Uc- 38 ήταν ένα από εννέα ναρκοθετικά υποβρύχια που εστάλησαν στο Κάταρο, ναυτική βάση της Αυστροουγγαρίας από γερμανικά λιμάνια στις αρχές του 1917 για να ενωθούν με επτά άλλα υποβρύχια που δρούσαν ήδη εκεί. Οι συμμαχικές απώλειες σε πλοία στη Mεσόγειο αυξήθηκαν σε πολύ μεγάλο βαθμό και μόνο οι αυξανόμενες ανθυποβρυχιακές περίπολοι και ένα νέο πλήρες σύστημα συνοδειών πέτυχαν να τις ελαττώσουν.

Τα Γερμανικά υποβρύχια που επιχειρούσαν από τις βάσεις της Αυστροουγγαρίας μέχρι την 28^η Αυγούστου 1916 που η Γερμανία κήρυξε τον πόλεμο στην Ιταλία ανήκαν τυπικά στο Αυστροουγγρικό ναυτικό, και έφεραν προσωρινά Αυστροουγγρικά διακριτικά (serial numbers). Τα πληρώματά τους και οι αξιωματικοί τους ωστόσο, ήταν άνδρες της Kaiserliche Marine, του Αυτοκρατορικού Ναυτικού της Γερμανίας.

To Αυστροουγγρικό ναυτικό, αν και όχι ιδιαίτερα γνωστό, ήταν σημαντικότατη ναυτική δύναμη τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο. Οι αυστροουγγρικές ακτές περιλάμβαναν τις ανατολικές ακτής της Αδριατικής από την Τριέστη μέχρι το Κάτταρο (που ήταν και η βάση του uc 38).. Τα υποβρύχια –Γερμανικής κατασκευής-αποτελούσαν και την βασική δύναμη του Αυστροουγγρικού ναυτικού και είχαν καταφέρει να κρατήσουν μακριά από τα νερά τους τα εχθρικά πλοία.

To uc 38 ανήκε στην κατηγορία uc II και ήταν χωρητικότητας 417 τόνων. Τα υποβρύχια αυτά ήταν βασικά ναρκοθετικά, είχαν τη δυνατότητα να μεταφέρουν 18 νάρκες και ήταν εξοπλισμένα με 7 τορπίλες .

Έφεραν δύο τορπιλοσωλήνες σην πλώρη και ένα στην πρύμνη.

Το μήκος τους ήταν 49 μέτρα και το πλάτος τους 5.

Μπροστά από τον πυργίσκο έφεραν πυροβόλο 88 mm/

Κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους ο υπερυψωμένος πυργίσκος και το ειδικό πριονωτό εργαλείο κοπής των ανθυποβρυχιακών διχτυών στην πλώρη.

Το UC 38 είχε 25 άτομα πλήρωμα και 3 αξιωματικούς.

Το φθινόπωρο του 1917 όταν ο Άγγλος στρατηγός, Edmund Henry Hynman Allenby, προωθούνταν νικηφόρα στην Παλαιστίνη χρειάστηκε μια ναυτική δύναμη για να υποστηρίξει την προέλασή του. Η βοήθεια από τη θάλασσα πραγματοποιήθηκε με την επιστράτευση αρκετών πεπαλαιωμένων πολεμικών. Το Uc- 38 που είχε φτάσει στην Πόλα από τις αρχές του 1917 ήταν το μοναδικό από τα Γερμανικά υποβρύχια που μπήκαν στο χορό μιας σειράς από εύκολες βυθίσεις . Ο κυβερνήτης Oberleutnant Ηans Wendlandt που είχε αναλάβει το υποβρύχιο από τις 5 Αυγούστου του 1917 θα βυθίσει δύο πλοία σε μια ημέρα στις 11 Νοεμβρίου. Τη νύχτα πριν ξημερώσει η ημέρα αυτή θα κόψει το ανθυποβρυχιακό δίχτυ έξω από το λιμάνι της Deirel-Belah κοντά στη Γάζα, θα γλιστρήσει ανάμεσα στα διασκευασμένα αλιευτικά που περιπολούσαν για την ασφάλεια του διχτυού και θα βυθίσει το αντιτορπιλικό HMS 748 Staunch και το μικρό πολεμικό πλοίο M15, με την απώλεια 35 ανδρών εκ των πληρωμάτων τους